16. Bad surprise.

Gdzie ja jestem? Co się stało?
-Jest tu kto? – nic nie rozumiałam, zamazany obraz, co jest? O boże Zayn! Czy ja z nim spałam. Byłam w cholernym szoku… nie wiedziałam czy go budzic? Chyba, ja z nim. Nie to niemożliwe. Cholera.

-Zayn , obudź się.

-Taak? – otworzył oczy i się umiechnął. – po chwili zrobił minę WTF?

-Co my tu robimy?

-No ja spałem… wczoraj Cię zaniosłem, wiesz że byłas ledwo trzeźwa?

-Ja, mhm, zazwyczaj tyle nie pije. – cholera bylam w staniku i majtkach!

-Ta, powiedzmy.

-Jakim cudem jestem teraz w bieliźnie, Zayn?

-No bo stwierdziłem, że będzie Ci no gorąco?

-Zayn…

-Kornelia…

-Zabiję Cię…

-Też Cię lubię…

-A skąd pewność, że ja lubię Cię?

-Wiem to…

-Chyba nic! Gdzie jest moja sukienka?

-Szczerze to nie wiem.. – chyba go zajebie!

-Że co? Wiesz ile kosztowała? – daje słowa wyjdę z siebie.

-Odkupię okej?

-Może zmózgu najpierw jej poszukaj? Muszę jakos wrocic do domu, wiesz?

-W też bieliźnie jest całkiem okej!

-Boże, Ty jesteś zboczony. – co za kompletny debil! Po chwili dał mi sukienke. Cholera jaki on ma fajny tors?

-Kornelia! Obudź się! – otworzyłam oczy. Co się dzieje? Gdzie jestem? Boże. Fuj, co za sen. Po chwili zczaiłam, że to mi się sniło. Ciotka stała nade mną i dziwnie mi się przyglądała.

-Co jest?
-Dzisiaj jedziemy do mojej pracy tak więc ogarnij się, wyjeżdżamy za niecałe 2 godziny. Nie wiedziałam ile potrzeba Ci czasu. Swoją drogą gdzie byłas w nocy? – I co jej miałam powiedzieć?

a)U koleżanki? – nie uwierzy. B) na zajebistej imprezie trochę mnie poniosło? No może nie aż tak zajebistej? C) ukradli mnie i zwrócili? Tak, chyba nic nie wyszło dobrze z tych moich przemyśleń. Dlatego zdołałam jedynie wydusić

-Byłam z Liamem w kinie. – wiedziałam że go polubiła i nie będzie nic podejrzewać.

-Następnym razem powiedz mi dokąd idziesz.

-Dobrze. – przytaknęłam jak posłuszne dzieciątko, ba nawet odważyłam się na uśmiech! Ciotka odwróciła się a ja odetchnęłam z ulgą, jednak po chwili powiedziała: ‘Swoją droga to fajny chłopak’. Pokiwałam głową, aby się oddaliła tak też zrobiła. Tak to tak wspaniały chłopak, że mnie wyzywa, jest tak niesamowity, że ‘uważa mnie za puszczalską’ jest przebasniowy, że mnie totalnie ignoruje. Tak z  pewnocią ‘to fajny chłopak’. Zresztą kiedyś sama tak myślałam, ale KIEDYS,a TERAZ to dwie całkiem inne rzeczy. Nawet nie wiem kiedy wybiła 10 i została mi godzina. Szybko ubrałam się w to [zdj na dole jkb co]. Szczerze jak po takim pijaństwie, nie wyglądałam wcale źle! Szybko się uczesałam i zeszłam na dół.

-Hej kornelia!

-Czesc. – jak miło widzieć lokaja. Nastała niezręczna cisza, aż ją przerwał zdaniem.

-Czy ta Katy jest naprawdę Twoją siostrą? – że co proszę?! Dopiero co dotarło do mnie imprezowe osmieszenie.

-Tak. – wydukałam – niestety – dodałam ciszej.

-Niezłe z niej ziółko – zaśmiał się. Zaraz, zaraz. Facet któremu nie spodobała się ta Katy?! Według osób płci męskiej: wspaniała, niesamowita, piękna, inteligentna, optymistyczna, idealna. A według mnie: ździrowata, pewna siebie, brzydka, puszczalska i totalna idiotka?! Nie możliwe, że mówi on o TEJ Katy!

-Dlaczego?

-Codziennie widzę ją z innym chłopakiem, ostatni był chyba w moim wieku. A zresztą nie widziałaś jej zdjęcia w prasie?

-Jest puszczalską ździrą. - wymamrotałam tak, aby nadchodząca Katy nie usłyszała. Bo po co miała jeszcze mnie mieszac z błotem? (Jeśli czytasz w komentarzu napisz: dżem xd). Katy była ‘uchachana’ i dziwnie się na mnie patrzyła.  Zaraz, zaraz jakiego zdjęcia?  O co tu chodziła. Katy tylko cos mruknęła pod nosem i wyszła. W stroju totalnej dziwki. Jej czerwona bluzka z czerwonym nadrukiem ‘Pragnę Cię’ i dekoltem prawie do pasa z pewnoscią mówiła ‘jestem tak cholernie grzeczna, wręcz złote dziecko’. A co mówiła o niej jej jakże ‘długa’ spódniczka. Ta, miałam wrażenie, że widziałam jej czerwone stringi! Zaraz zwymiotuję, słowo daje. Nie cierpię jej, po prostu szczerze nie nawidzę.  Po chwili przeczytałam artykuł, zostawiony przez mojego nowego przyjaciela.

*Liam Payn z uroczą rudowłosą? Przelotny romans, czy też prawdziwa miłość? Według nas Liam z nową koleżanką  wszedł do pokoju z numerem 32 Hotelu Beautiful, o godzinie 23:58, nie wiemy kiedy opucili pokój…*

Nie mogłam uwierzyć, czy oni? Nie to niemożliwe! Dobra wiem, że nasza znajomość jest skończona, okej może mieć dziewczyne, chłopaka, co tylko chcę! Ale Katy?! Nie! Tylko nie to. Nie mogłam uwierzyć i nie chciałam. Przecież kilkanaście minut przed kłóciłam się z nim. Przecież to dzień imprezy. Wolałam dalej nie czytac. Wystarczyło mi zdjęcie Liam i Katy razem idących, trzymających się za rączki i umiechajacych się  od ucha do ucha. I co ja sobie myślałam. Liam to chłopak, a chłopaki lecą na ‘piękne’ puszczalskie dziwki.  Nawet nie wiem kiedy zaczęłam plakac z bezsilności. Czułam się jakbym straciła cząstkę mnie.  Wkońcu się ogarnęłam. Przecież muszę poznac pracę Alison! Boże oby zabrała mnie z myśli o krainie Liamowosci, błagam.

-Kornelia, wychodzimy! – usłyszałam wrzask Ali, następnie zamykające się drzwi jak mniemam samochodu.  Szybko ubrałam buty i pobiegłam w stronę wrzeszczącej i pipczącej na mnie Alison. Wsiadłam bez słowa do auta. W radiu gadali o milosci. ŻAŁOSNE! Po prostu zaraz zwymiotuję.

-Więc gdzie pracujesz? – udałam zaciekawienie.

-Niespodzianka. Jestem pewna, że Ci się spodoba.

Wkońcu dojechałyśmy na miejsce, hmm wielki, kremowy budynek z szybami, ogromnymi szybami mile mnie zaskoczył. Biuro ważnych soobistosci? Co to może być? Mysl Kornelia, myśl! Szare komórki wzywam Was. Otworzyłam drzwi o boże, znane osobistości! O boże, przed chwilą minęła mnie Cher Lloyd. Ta, chyba raczej zwidy mam.

-Podoba się?

-Co to właściwie jest?

-Jak wiesz są tutaj gwiazdy…

-Pracujesz z gwiazdami, o boże, o boże.

-Kornelia co się dzieje?

-Przepraszam, zapomniałam o oddychaniu!  - oddychaj Kornelia, oddychaj, moja nowa mantra.

-Dzis mam próbne przymierzanie ubran i czesanie One Direction! – zaczęła skakać i się chichotać.

-Co? – nie, nie, nie. Wszedzie widziałam wyrazy TYLKO NIE TO!

-Nie cieszysz się? Przecież ich trochę znasz, no i Liam będzie. – Czy ona nie widziała gazety?! Czemu non stop o nim gada?

-Mhm… no fajnie, fajnie. – wymuszamy uśmiech, kupiła to. Punkt dla mnie. Po chwili moje całe podniecenie opadło, przyszykowałam się na horror, okoej wymyslilam nic się nie stało, jest wietnie, jestem szczęsliwa, wcale się z nim nie kłóciłam, nie było sytuacji, nie było artykułu. Pozytywnie, tylko Bóg mnie uratuje od tej szopki, tylko on. Po chwili weszłam do jakiegoś pokoju, nie powiem Mały to on nie był, spokojnie mogłam się zgubic w tym pomieszczeniu, masa ubran i luster. Pewnie tapetują tu te bogate ludziska. Całkiem spoko, mogłabym tu godzinami siedzieć.

-Kornelia? – usłyszałam czyjs głos.

-Zayn? – nie, nie chce ich tu, wynocha.

-Co Ty tutaj robisz?

-Przyjechałam z ciotka, z Ali.

-Ah, będzie fajnie, nie martw się o wiesz kogo.

-Mhm. – mina w stylu ‘nie wiem o czym mowa’

-Okej, poznajcie się – popatrzyłam na Ali miną typu WTF? Po czym wyjasnila – musze każdego zapoznać no wiecie jestem Kornelia, a ja Zayn, muszę to udokumentować. –Po chwili wtargnęła reszta, a na końcu stał on…

-Jestem Kornelia. – usmiechnelam się.

-A ja Louis. – uściskałam go, po czym się zasmialam. I tak przebiegło zapoznanie się, problemy były sami wiecie z kim. Stalismy udając, że w sumie się nie widzimy, czułam na sobie wzrok Ali.

-No dalej – warknęła Ali. Popatrzyłam na niego, ta obczajał intensywnie scianie. On się nie pali, ja też nie. Proste.

-Wiecie co? Mam tego dość! – warknął Harry. –Albo się pogodzicie, albo spędzicie tu reszte swoich dni, jasne? –Momentalnie wszyscy wyszli, a ja stałam jak słup. Byłam z nim w tym pomieszczeniu.  Czy oni mówili tak no na poważnie? Nie wierzyłam, brzydzę się nim.

*LIAM*

To najgłubszy pomysł Harrego daję słowo, kiedyś nas wypuści i ostro oberwie. Nie mam zamiaru się do niej odzywac. 

________________________

STRÓJ KORNI:

Piszę to w chorobie, z boląca głowom więc jest pewnie mnostwo błędów. Nie wiem jak wyszło, nie mam czasu na przeczytanie tego. 

Przepraszam, że nie było w weekend, cały się uczyłam. :/

Wielkie dzięki dla tych co czytają! Dzięki za komentarze. Miłe zdziwienie w ankiecie i obserwatorach, a i ważne PRZEPRASZAM, że nie komentuje waszych nowych postów, nie wchodze na blogi po prostu, nie mam czasu! A jak jestem to wejdę w jeden i to tyle, kiedyś to nadrobię! Kocham Was!;* Miłego tygodnia i  wytrwałosci w sql. Buziaki.

The Versatile Blogger.

Zostałam nominowana za co chcę bardzo podziękowac blogom ( jaram się xdd ):
http://historiajedendee.blogspot.com/
http://you-and-i-1d.blogspot.com/
Każdy nominowany musi:
1. Podziękować nominującemu na jego blogu. 
2. Ujawnić 7 faktów o sobie. 
3. Pokazać nagrodę na swoim blogu. 
4. Nominować 10 blogów ( lub mniej).
5. Poinformować o tym fakcie autora nominowanego bloga.

Więc chyba razem trzeba 14 faktów, a więc zaczynam:

1.Dużo czytam.
2.Lubię malowac.
3.Czasem jestem szczera do bólu.
4.Codziennie sprawdzam FB.
5.Kocham jeśc.
6.Nie nawidzę biegania.
7.Mam słabosc do męskich, białych bluzek. xD
8.Rzadko jem słodycze.
9.Kocham lato.
10.Boję się basenów itp.
11.Uwielbiam ogladac filmy.
12.Często się ucze przy muzyce.
13.Najwięcej spałam 21 godzin.
14.Często wybucham niekontrolowanym śmiechem.


PS. Następny roździał najprawdopodobniej w weekend! :D Chyba, że zawale. Pozdrawiam osoby, które głosują w ankiecie na 'NIE' rozpieprzacie mnie;**.

15. Life is brutal.

-Oddawaj to! Już. - obiecuję, gdy odda ten cholerny telefon zabije go. Biegałam za nim po całym domu, tak ja flegmatyczka mam dogonic to małe coś, po prostu pozdrawiam was z hołdem. Nie cierpię biegania, nie cierpię, powtarzałam w myślach. Na szczęście mały gówniarz się zmęczył.
-A mas! Bende dobly. 
-Jesteś niemożliwy. - Otworzyłam wiadomośc. Liczyłam na Liama, nie wiem dlaczego, miałam taką nadzieję, a Tu operator. Tak kurde, cholerne dzięki. Spaliłam tone kalorii dla operatora. Po prostu fantastycznie. Ah tak miałam zabic Toma, chyba czytał mi w myślach bo zwiał. Co za strata czasu.

Cholera 16:00 ! Nie zdąże. Szukałam w szafie ubrań. Look na zegarek. nie zdąże, nie idę na tą imprezę, może to znam od boga? Tak, czasem moje myśli  mnie totalnie rozwalały. Opanuj się.
-Wdech i wydech. - robiłam jakieś czakry. - wdech i wydech. - powtarzałam na głos.
Po godzinie ubrałam się w to [ZDJ] 

włosy pozostawiłam rozpuszczone. [ZDJ] Stałam przed lustrem i odziwo wyglądałam dobrze! Zaskakujące prawda. Miałam pogadac z Liamem, pustka w głowie, no bo co mialam mu powiedziec? ' Hej sorry' ale czemu się do mnie nie odzywasz ' , albo ' Tęsknię za Tobą ' tak to by chyba była żenada. Chciało mi się plakac, ale za duzo by bolało rozmazanie makijażu. No cóż plakałabym, ale tusz był za drogi! Dostałam wiadomosc:

Hej, wbije po Ciebie okej? za 40 min? Zayn

Jasne, ale po co? - Odpisałam. Przecież impreza była u niego na chacie?
Musimy pogadac. - odpisał natychmiastowo.
Ooo ?
Dowiesz się potem, paa xoxo

Okej, do zobaczenia ;*

Co on ode mnie chciał? Cholera. Bałam się. 40 min minęło natychmiastowo, za chwile rozległ się dźwięk.
Otworzyłam drzwi:

-Hej - przytulił mnie.

-Czeesc . - odpowiedziałam nie pewnie.
-Ładnie wyglądasz. 

-Mhm, dzięki. - co on chce cholera, 'ładnie wyglądasz' ? a jeśli mnie zgwałci? Miejmy nadzieję, że nie.

Szliśmy w ciszy, weszłam do jego auta. Całkiem niezłe, mimo, że nie lubie czerwonego.
-Więc... musisz pogadac z Liamem. - wypalił nagle Zayn.

-Słucham? -m wydawało mi się, że się przesłyszałam!
-Musisz z nim pogadac... natychmiast, dzisiaj.

-Dobra, pogadam. Ale czemu Ty mi karzesz?

-Nie masz pojęcia jaki zrobił się upierdliwy, po tym wszystkim.

-Czyli po czym?

-No chyba się pokłóciliście czy coś, nie?

-Ym nie ważne, i tak miałam zamiar dzisiaj z nim pogadac.

-To dobrze. - uśmiechnął się.
-Dojechaliśmy na miejsce, cóż gdy otworzyły się drzwi, witało mnie mnóstwo osób których nie znałam. Co chwile słyszałam ; Hej Korni, Siema, Czesc. I tak nno stop! To było przerażające! Nie znałam ich, więc dlaczego o ni znali mnie. Byłam tylko na tej fotce jak się wydurniałam z Liamem w parku, cholera przecież to prawie nic! no co w tym dziwnego, przecież nie znałam ich. Nie mam pojęcia ile było tu ludzi, dom był tak wielki że można było sie zgubic. A te CZŁOWIEKI po prostu były wszędzie! Co najmniej jakby chłopcy zaprosili tu całą Anglię! Wiedziałam jedno, idź przed siebie uśmiechaj się i znajdź Liama. Nie mogłam znalezc żadnego z chłopaków! To było straszne, nagle rozpoznałam jakąś twarz. 

-O boooże Annie! - pobiegłam do niej jak do kawałka steku.
-Kornelia!- skakałyśmy jak głupie.

-Co tu robisz? - spytałyśmy jednoczesnie.
-Harry kazał mi przyjśc.
-Mi też - odpowiedziała An.

-Okeeeeeeej. - patrzyłam na nią dziwne. Czy ona coś kmini do Hazzy!? No nie wierzę.
-A co z Twoim 'kumplem' z galerii? 

-Odpadł. Nie chcę o tym gadac.
-Ah tak, więc zamierzasz zapolowac na Hazzę?

-Ej gdy to tak wymawiasz brzmi jakbym była jakaś napalona.
-Jesteś napalona An.
-On jest fajny, okej?

-Bierz go, puki jest - szturchnęłam ją w ramię. 

-A jak tam Liaaam? - oblizała usta.
-Ej no! bez przesady...

-Czyli nie za dobrze? 

-Muszę z nim po prostu pogadac. - przewróciłam oczami.
-Mhm... rozumiem, miłosne rozterki i miłosne powroty.

-Hej ja nawet z nim nie jestem, to po prostu kumpel.
-Tak jasnę, i dlatego Ty go szukasz, a on przy chłopakach zachowuje się jakby miał chęc ich zabic!
-Ej chyba przesadzasz. - słychac bylo głośną muzyke. cholera nie mogę tego ściszyc, prawda? Ja tu rozmawiam!
-Harry trochę mi powiedział... - uniosła brwi.
-Dobra, ty już sobie czegoś nie wyobrażaj, musze go znalezc - szybko odbiegłam od An. Dlaczego wszyscy myślą, że mam coś do Liama i on do mnie? To nie prawda, może nie jest nawet brzydki i może nie ma tak głupiego zachowania jak reszta chłopaków, no i może jest seksowny... No ale co z tego? Cholera, trochę mi się podoba. Znów się zamyśliłam, musze go znalezc. Zobaczyłam go jak gadał z jakimś typem. 180, blondyn, piwne oczy, niezły.
-Czesc. - uśmiechnęłam się.
-No czesc. - nawet na mnie nie popatrzył. Dalej gadał z metr80 tak jakby mnie nie było.
-Możemy pogadac? 

-Później pogadamy - powiedział nieznajomy i poszedł w stronę ślicznej blondynki.
-Cholera musisz się we wszystko wpieprzac? - popatrzył na mnie z wzrokiem zabójcy.
-Ale, ale... - nie wiedziałam co powiedziec, po prostu mnie zatkało.
-Co chcesz?

-Czemu mnie unikasz? - jednak zabrzmiało jak z tych nudnych filmów, cholera, cholera, chciałam uciec.
-Co? - zaśmiał się, nawet na mnie nie patrzył. Czułam się jakby zaraz miał mnie uderzyc jakąś łopatą. Nie wiedziałam co robic.
-Nie odzywasz się do mnie i...
-O co Ci do cholery chodzi? - warknął - miałam wrażenie, że wszyscy patrzą. Weź ode mnie się odpieprz okej? 

-Ale ja... 

-Jesteś żałosna? Wiesz? Idź się miziac z tymi Twoimi alfonsami, zrozumiałas? Po prostu spadaj ode mnie! Nie chcę Cię tu widziec, zrozumiałaś? spieprzaj. - nie wierzyłam, teraz byłam pewna wszyscy patrzyli,  a ja prawie płakałam. Pamiętaj tusz był za drogi, nie płacz. Popatrzyłam na niego, to nie był Liam nie wiem kto to był, ktoś się przebrał za niego. Wybiegłam przebijając się przez ludzi.
-Hej, zaczekaj - ktoś szturchnął mnie, to był Zayn.
-Muszę isc.. - wydukałam ledwie słyszalnie. 

-Chodź ze mną. - nie miałam siły sie sprzeciwiwac, mimo że chciałam uciec. Nigdy nie czułam się jak taki śmiec, Nigdy nie byłma tak potraktowana, nigdy cholera. To nie mógl byc Liam, nie mógł...

*LIAM*

Cholera co ja zrobiłem, cholera. Ale należało jej się. Nie moja wina, ze z każdym się liże, Jack, Zayn i to pewnie nie tylko! Co za dziwka. Było mi cholernie smutno, ale to co powiedziałam to tylko prawda. Powinienem czuc się teraz lepiej, więc czemu jest gorzej? Usłyszałem jaki głos.

-Oszalałes? - powiedziala jakaś dziewczyna, po chwili dotarło do mnie to była koleżanka Kornelii.

-Co?

-Kurwa, jak mogłes? - zaczęła mnie bic.

-Powiedziałem jej prawdę, rozumiesz? - sam nie wierzyłem w to co jej powiedziałem, ale musiałem, chcę poczuc się lepiej. Nie mogę uwierzyc, że przez nią wszystko zawalam. 

-Jaką prawdę? Jak mogłeś jej to wszystko powiedziec, przy nich wszystkich? Myślałam, że jesteś lepszy Liam. - zatkało mnie,a  ona odeszła. Może trochę przesadziłem? Muszę ją znalezc, muszę, cholera dlaczego zawsze coś robię, a potem myślę, Może miała jakieś wyjaśnienie. Po kilkunastu minutach zrozumiałem że albo wyszła, albo jest na którymś z balkonów.

*KORNELIA*

Siedziałam z Zaynem i płakałam. On dużo wypił, ale nie przeszkadzało mi to. Po prostu mnie przytulił. Nic nie pytał, nie gadaliśmy, w końcu przerwał ciszę.

-Przepraszam. - popatrzylam na niego, a oczy mu sie swiecily. Był już nieźle wstawiony.

-Za ?

-To ja kazałem Ci z nim gadac... przepraszam

-I tak bym to zrobiła. Może to prawde co powiedział. - co ja gadam? chyba też już mój mózg czuje procenty.

-Nie gadaj takich głupot, jesteś świetna. - zaczął sie do mnie przyblizac, nawet nie wiem kiedy zaczęliśmy się całowac, to było raczej sekundowo. Momentalnie odskoczyliśmy od siebie.

-Przepraszam za dużo wypiłem, i wykorzystuję to, przepraszam - Zayn zaczął się jąkac, a ja śmiac.

*LIAM*
Nie wierzyłem oni się całowali! Nie wierzyłem, to na prawdę dziwka. Teraz nie żałuje, że powiedziałem jej prawdę. Najpierw mówi mi czesc i chce się tłumaczyc, dugeruje ze tęskni, a teraz liże się z Zaynem? Teraz wiem co zrobię...

______________________________________________________

Hej urwisy! ♥ 
Pierwsza sprawa, macie do mnie kontakt na GG : 45256207 . W razie pytań i SPAMÓW, piszcie!
Następna rzecz dziękuję za tyle komentarzy poprzednio, normalnie jak patrze że jest nowy to cała sikam ze szczęścia! Dziękuję, za to że głosujecie w ankiecie! To wiele dla mnie znaczy. Jaram się normalnie! ;*
Aaa, i uzupełniłam większosc nominacji!
Do nastepnego! xoxo